تبری از ضلالت‌پیشگان (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با تبری از ضلالت‌پیشگان معرفی می‌شوند. ۱ - تبرّى از ضلالتپيشگانتبرّی رهبران گمراه‌گر از ضلالت‌پيشگان خود، در قیامت: ۱. «إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ؛در آن هنگام، پيشوايان گمراه‌كننده از پيروان خود، بيزارى مى‌جويند؛ و عذاب الهی را مشاهده مى‌كنند؛ و دستشان از همه جا كوتاه مى‌شود.» ۲. «قالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنا هؤُلاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنا أَغْوَيْناهُمْ كَما غَوَيْنا تَبَرَّأْنا إِلَيْكَ ما كانُوا إِيَّانا يَعْبُدُونَ؛گروهى از معبودان كه فرمان عذاب درباره آنها مسلّم شده است مى‌گويند: پروردگارا! ما اين عبادت كنندگانمان را گمراه كرديم؛ آرى ما آنها را گمراه كرديم همان گونه كه خودمان گمراه شديم؛ ما از آنان به سوى تو بيزارى مى‌جوييم؛ آنان در حقيقت ما را نمى‌پرستيدند (بلكه هوای نفس خود را پرستش مى‌كردند).» ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۷۷، برگرفته از مقاله «تبری از ضلالت‌پیشگان». |